Nog steeds in Ghana

Op dit moment zitten we nog steeds in Ghana. Gisteren zijn onze paspoorten ingeleverd bij de Ambasade van Nigeria. Daar zijn ze niet zo snel dus deze kunnen we vrijdag pas weer ophalen. Toch hebben we mazzel want de vorige Oasis groep (1 week eerder gestart) moest er een week op wachten. Nu is het alleen zo dat Accra een vieze stinkende niet interressante stad is dus zitten we op campings buiten de stad en doden we onze tijd nu met veel luieren en naar een (Europees uitziende) choppingmall gaan waar we naar de bioskoop kunnen en de mogelijkheid hebben op een snellere computer te internetten. Morgen gaan we naar een andere camping aan de andere kant van de stad. Daar zullen we de 3 nieuwe reizigers onmoeten. Inmiddels is de eerste reeds naar huis. In Cameroen gaan er nog twee en in Kaapstad zal de helft van de groep vertrekken. Daar komen er dan ook weer een heel stelletje bij. In ieder geval zitten we de komende maanden met deze groep en ik hoop dat dat weer/nog steeds goed gaat.
Uiteraard zijn er af en toe de nodige dingetjes tussen personen. Dat is logisch als je met 24 man op een truck zit en zo veel op elkaar bent aan gewezen. Toch vind ik de groep vrij relaxed en had erger verwacht. Ik heb een keer woorden gehad met iemand (al binnen twee weken!) maar voor de rest is dat gelukkig niet meer gebeurt. Er wordt goed samengewerkt en als je een keer hulp nodig hebt kan je bij bijna iedereen terecht. Ook de chauffeur en gids zijn heel behulpzaam en we mogen hen erg graag. Daar heb ik dus absoluut geen opmerkingen op!
Wat wel zwaar is is het reizen met de truck en het camperen. Vaak is er geen camping en zitten we op bushcamps. Alhoewel hier in ieder geval schoon getoilletteerd kan worden heeft het ook zeker z'n nadelen: Vaak zit je verder van de stad/dorp af omdat er anders erg veel bezoekers langskomen. Je hebt zelf dus niet de keuze om ieder moment de stad of het dorp in te lopen en bent altijd afhankelijk van de truck. Doordat er zelf gekookt wordt (en daar ben je een paar uur mee bezig!) moeten we op tijd op de campeerplek zijn. Hierdoor maken we bijna geen avonden in dorp of stad mee. Meestal ga ik meteen na het eten naar bed omdat we alle verhalen nu wel kennen van elkaar. Dit betekend dat ik zo tussen 8 en 9 uur 's avonds het bedje in kruip! In Nederland ging ik al op tijd naar bed maar dit breekt echt alle recors!
Hierdoor ben je uiteraard 's nacht weer een paar uur wakker en dan moet je gewoon hopen op een maanloze nacht met heel veel sterren. Op zo'n moment is het echt geen straf om op zo'n afgelegen plek te zitten...