Mali

Senegal is een lastig land met eigen vervoer. Als je met eigen vervoer, vanuit Mauretanie komt, mag je maar 48 uur in Senegal verblijven! Dat redden we dus ook niet want er moest helemaal naar de grens van Mali worden gereden. GisterIn St Luis was dan ook een verlenging aan gevraagd welke ook werd geaccepteerd. Hierdoor mochten we 48 uur langer blijven. Ik zat te klagen over lange wachttijden bij de grens. Ik ben er achter gekomen dat het veel erger kan. Wij hebben eigenlijk nog heel veel mazzel! We zijn een Nederlandse man tegen gekomen die met een groep mensen van Nederland naar de Ivoorkust heeft gefietst. Omdat er in Mauretanie niet gefietst kon/mocht worden werden daar de fietsen per truck vervoerd. Bij de grens van Mauretanie en Senegal mochten ze er niet in. Ze hadden daar de hele dag gestaan en toen werden ze onder toezicht naar Acra vervoerd, waar ze 4 dagen moesten wachten op toestemming! Al die tijd konden ze niets doen. Dan valt het bij ons nog reuze mee met steeds een aantal uurtjes.

Gisteren zijn we na een aantal dagen bushcamp aangekomen in Bamako. We zitten hier op een camping en doen even lekker rustig aan. Morgen is het kerst en we nemen aan dat hier alles gesloten is. Vandaag een rondje gelopen door Bamako. Met een temperatuur van 35 graden best een uitdaging. We vertrokken om een uurtje of 10 en kwamen om ongeveer half 5 weer terug. Ik heb een nieuwe camera gekocht want mijn toestel had het begeven na een stoffig dagje Mauretanie.Ik mag foto,s gebruiken van iemand van de groep maar dan moet ik een ff snellere pc hebben.
Morgen gaan we dus niets doen en dan hebben we nog 1 dag hier. Omdat we niet naar het noorden van Mali gaan is er een alternatief. We gaan nu 3 dagen varen op de Niger. Dat lijkt me heerlijk, lekker een boekje mee en rustig aan doen!
De dagen bushcamp vielen me mee. Het was wel erg warm met temperaturen van boven de 35 graden in de schaduw. Als er dan niet gedouched kan worden...
Gelukkig zijn er dan ook nog babydoekjes!!! Een dag eindigden we bij een rivier en konden dus zwemmem. Ik was trouwens erg verrast te zien hoe groen mali is. De dorpjes zijn over het algemeen klein met allemaal ronde huisjes. De mensen zeer vriendelijk en ze zwaaien allemaal naar ons. Terwijl ik zelf wel eens zoiets had van, ik zou pissig zijn! Heb je pot dorrie net die was gewassen, met de hand, laten drogen in de zon, alles in een mandje terug gestopt, op je hoofd gezet om eindelijk huiswaards te keren. Je loopt langs de weg, komt er z,n vreselijk grote truck langsrijden die een stofwolk achter laat dat wil je niet weten... Weg schone was...
Maar gelukkig maken zij er niet zo,n probleem van of ze merken het thuis pas.
Ik ben blij dat we nog even in Mali blijven. Het is hier absoluut de moeite waard!